Pokojówka

Od XVII wieku dama w służbie wysoko postawionego, zwykle arystokratycznego lorda lub dama dworu była określana mianem pokojówki.

Nie musiała być arystokratką, ale po prostu miała wyższą rangę niż pani domu. Na przykład pomagała pani domu w ubieraniu się.

Dotyczyło to bardziej różnicy w statusie niż faktycznego stosunku pracy. Zazwyczaj jednak zostanie pokojówką było postrzegane jako awans społeczny. Na dworach arystokratycznych, gdzie używano terminu „fille de chambre” (pokojówka), była ona podporządkowana „femme de chambre” (pokojówka) i miała wyższą rangę i funkcję niż „chambrière” (pokojówka). Hierarchie te były często podobnie przyjmowane w burżuazyjnych gospodarstwach domowych. Valet de chambre był, że tak powiem, męskim odpowiednikiem.

Istnieje również wiele telewizyjnych pokojówek w sektorze seksu i BDSM, które często są sfeminizowane.

Termin „pokojówka” pochodzi z XVII i XVIII wieku. W tamtych czasach pokojówka była służącą, która służyła damie o znacznie wyższej randze. Zazwyczaj były to arystokratki. Tak wtedy, jak i teraz, pokojówki miały wyższy status niż niewolnicy i chłopi pańszczyźniani.

W BDSM istnieje rola pokojówki, czyli dobrowolnej służącej dominującej kochanki. Pokojówka niekoniecznie musi być kobietą. Mężczyźni, telewizory, TS lub DWT mogą być również szkoleni jako pokojówki. Mężczyźni są szkoleni w taki sposób, aby byli sfeminizowani. Zarówno mężczyźni, jak i kobiety są zwykle ubierani w buty na wysokim obcasie i uczą się chodzić w nich poprawnie i bezbłędnie. Ważne jest również zachowanie, gdy szef wchodzi do pokoju. Tutaj pokojówka musi opuścić wzrok i upewnić się, że kochanka jest poprawnie zwracana tytułem i imieniem. Jeśli chodzi o odzież, preferencje i skłonności są różne. Najpopularniejsze są kostiumy francuskich pokojówek. Są one dostępne w różnych materiałach w zależności od gustu. Kostiumy francuskiej pokojówki są często wykonane z czarnego winylu lub tkaniny. Specjalną formą jest gumowa pokojówka, która jest wykonana z lateksu lub gumy. Czasami pokojówki są również zakuwane w łańcuchy, które nie utrudniają im pracy, ale nieco ograniczają swobodę ruchów. Łańcuch może być na przykład użyty do zakazania pokojówce opuszczania określonego pomieszczenia.